Taalinnovatie

Als ik vroeger in een proefwerkweek thuiskwam en mijn moeder me vroeg hoe het gegaan was, dan antwoordde ik zoiets als: “Het was moeilijk maar ik heb het niet écht verpest, denk ik.” Voor mijn doen zou dat een stevige, haast grove toonzetting geweest zijn want in de praktijk had ik het woord ‘verpest’ waarschijnlijk meestal vervangen door ‘verknoeid’.

Toen mijn zoon vanmiddag het huis betrad en ik belangstellend informeerde hoe het vergaan was met de twee toetsen die hij had gemaakt, was zijn respons: “Allebei kut maar ik heb het niet écht verneukt, hoop ik.”

Voordat ik er bij nadacht, floepte het eruit: “Lullig voor je”, zei ik tegen ‘m. En een paar tellen later bedacht ik me dat niet elke vernieuwing een verbetering is.